Daten of Netwerken?

Recent sprak ik langs het sportveld met de ene overblijvende helft van een huwelijk dat inmiddels niet meer bestaat. Triest natuurlijk, je begint niet aan een huwelijk met de bedoeling om er op zeker moment weer mee op te houden, maar dat gebeurt heel vaak wel. De persoon in kwestie is echter niet bij de pakken gaan neerzitten; stad en land wordt afgereisd, al datend op zoek naar de nieuwe droompartner. Smakelijke verhalen over hoe je snel van iemand af kunt komen die je niet ziet zitten.

Nu ben ik op het vlak van daten geen expert, dus ik kan niet beoordelen of je hier gelukkig van wordt en of het een effectieve bezigheid is. Het zette me wel aan het denken. Er zijn namelijk nogal wat parallellen tussen daten en netwerken, meer dan ik op voorhand had verwacht. Netwerken is iets waar elke oplettende werknemer en professional een deel van zijn tijd aan besteedt, zodat hij fris blijft en weet wat zijn marktwaarde is. Een even lang leren en ontwikkelen is immers het devies in de moderne arbeidsmarkt.

Maar netwerken is ook iets wat veel van die werknemers verwaarlozen als ze een veilig dienstverband hebben. In termen van een relatie geschreven; vaak uitgezakt op de bank, nooit meer een bloemetje mee en geen goed gesprek meer mee te voeren. Ook de werkgever blijft nogal eens in gebreke, met hetzelfde soort symptomen. Om in het jargon te blijven; hij vergeet nogal eens aan te geven waaraan hij behoefte heeft en geeft ook niet altijd (tijdig) feedback.

Je ziet het huwelijk tussen werkgever en werknemer in stilte stranden. Het wachten is alleen nog op het moment dat één van de twee de stekker eruit trekt, wat trouwens heel lang kan duren. Ook op ontslag kan de werknemer verschillend reageren; hij heeft binnen de kortste keren een nieuwe betrekking, waarin hij zichzelf meeneemt en dus ook binnen de kortste keren weer tegen dezelfde problemen aan loopt. Of hij komt er achter dat ineens niemand hem meer wil, want te oud, niet echt okselfris, zichzelf niet goed verzorgd, kortom; niet aantrekkelijk.

Of hij gaat eens goed met zichzelf en zijn loopbaan aan de slag; kijkt zichzelf eens diep in de ogen, neemt zijn verlies, doet zijn huiswerk goed en weet daarna weer wat hij te bieden heeft op de arbeidsmarkt, voor wie hij aantrekkelijk is en ook wat hij zoekt. Daarna wordt het zakelijk daten een stuk prettiger; hij kan het gericht doen, op basis van gelijkwaardigheid en weet wat hij te bieden heeft.  Een droombaan zal het misschien niet direct worden, maar een hele leuke baan is doorgaans goed mogelijk.

Dus voor al die mensen die een ingeslapen huwelijk hebben met hun werkgever; doe er wat aan voor het te laat is. Ga er mee aan de slag, laat eens goed meekijken in je ‘dode hoek’  en, mocht je toch uit elkaar gaan, probeer dat dan te doen als goede vrienden. Daar hebben beide partijen belang bij.